Weer terug in Mississippi

Als je foto's wilt bekijken dan even de link knippen en plakken, de link werkt niet meer direct, dit is een wijziging van mijnalbum.nl. Dit geldt voor alle foto links die genoemd worden in alle reisverslagen.
De link voor deze trip is : http://www.mijnalbum.nl/Album=OLHVSFSJ

Wil je verder teruglezen in de tijd dan is er nog een website, www.dekoe.waarbenjij.nu met de nodige foto en reisverslagen links van de reis zuid Amerika.


Ons nieuwe email adres is : dekoe@solcon.nl.


Zondag 2 januari 2011,
We knopen er toch nog een dagje aan en vermaken ons op het rustige plekje met wat wandelen en niksen.

Maandag 3 januari 2011,
We moeten nu toch wel weer, we rijden naar de plaats Okeechobee en doen eerst wat boodschapjes en duiken dan een camping op. We hebben op de weg naar de walmart een camping gezien waar niet alleen van die grote bussen staan. Alles is aanwezig, wasmachines wifi en ga zo maar door. Zoals gebruikelijk krijg je als je maar 1 of 2 nachten blijft een "super" plek. Het enigste voordeel is dat we vlak naast een motel staan die vrije wifi heeft. De camping heeft betaalde wifi, 7 dollar per dag. Nu kunnen we beiden internetten en eindelijk zorgen dat de verhalen en de foto's het internet op komen. Daarnaast kunnen we voor de verdere reis hier en daar wat informatie vinden. 2 State parken waar we heen wilden laten geen honden toe, dus de route maar weer aanpassen. We hebben nu al veel parken in de USA aangedaan maar hier in Florida is het echt erg, in veel parken mogen dus geen honden naar binnen de camping op. Als bezoeker mag je een hond meenemen maar die mag je dan weer niet langer dan 30 minuten alleen laten.

Dinsdag 4 januari 2011,
Nog een dagje op de "heerlijke" camping. Het blijkt dat 90% van de mensen hier uit Canada komen en wel het Frans sprekende gedeelte. Dus kan ik mijn Frans weer eens een beetje ophalen wat best wel weer lastig is. Maar met horten stoten kom ik er wel. Ik gooi er veel Spaans tussendoor wat is blijven hangen van het reizen in zuid Amerika.

Woensdag 5 januari 2011,
We trappen de boel weer aan, gelukkig. Even langs de walmart en dan verder, we hebben een plekje gevonden aan een ander meer, Blue Cypress Lake. Eens kijken wat het is. Vroeg in de middag komen we al aan en het leuk, een vissers vakantie dorpje. We kunnen de camper iets verderop instaleren, we hebben zelf een beetje uitzicht over het meer. Hier kunnen we ons wel weer een paar daagjes vermaken. De zon schijnt heerlijk maar we worden weer gewaarschuwd dat er alweer een koude front onderweg is. Hopelijk hebben ze gelijk en wordt het niet zo koud als de afgelopen keren. We zijn namelijk toch al weer zo halverwege Florida. Een goede 100 kilometer ten zuiden van Orlando. Kan ik meteen vertellen dat we daar niet heengaan. Dat is niet echt iets voor ons. Nu is ons motto wel als je er in de buurt bent moet je het gaan bekijken maar dat is echt iets wat ons totaal niet trekt.

Donderdag 6januari 2011,
Vannacht heeft het flink geregend, eerst een miezeltje daarna komt het met bakken uit de hemel met flinke donderklappen erbij. We liggen lekker in ons nestje en kijken zo nu en dan eens naar buiten. Als we opstaan en naar buiten gaan is het een zwembad rond ons heen en lopen we soppend naar het weggetje. Zo nu eerst boomer zijn poot laten optillen. Als we weer binnen zijn komen we erachter dat we lekkage hebben langs de tv antenne, dus daar maar mee aan het werk. De kleding die door en door nat geworden is hangen we buiten op de stoeltjes. Antenne eraf en alles nagekeken en eigenlijk niets bijzonders gevonden. Het enigste wat we ons kunnen indenken is dat de moer die het geheel door het dak vastzet niet voldoende aangedraaid was en dat er dan water tussendoor kan komen. Nu, we zetten alles weer vast en we moeten maar eens kijken bij de volgende regenbui. Na de lunch een boek erbij en een rustige relax middag.

Vrijdag 7 januari 2011,
We vertrekken weer en gaan richting de kust, we willen eens kijken of het aan deze kant misschien beter is. Maar helaas, na een kilometer of 20 houden we het voor gezien. De plekken die op de kaart als niet bebouwd aangegeven staan zijn toch vol met van die miljoenen huizen. Bakkebeesten van dingen. Dus ook hier geen water te zien. De enigste mogelijkheid is een parkeerplaatsje waar we net oppassen om een koffiepauze te maken. We slenteren wat over het strand van de Atlantische oceaan. Aan de andere kant ligt Europa. Een gek idee eigenlijk. We toeren verder en vinden op een county camping, het heet Donald Mcdonald, een leuk plekje voor de nacht. Een luxe plek met zelfs warme douches. Boomer is in zijn element, we laten hem lekker vrij lopen na de controle van de parkbeheerder, maar het mag eigenlijk niet, zoals gebruikelijk.

Zaterdag 8 januari 2011,
Met heerlijk weer rijden we weer. We nemen toch weer de kust route en het is best leuk rijden hier, hier en daar goede mogelijkheden om de zee te zien en we maken regelmatig een pauze dan verder, op naar de volgende attractie. We rijden richting Kennedy space centre. We willen eens kijken daar. Maar de prijzen schrikken ons echt af. Ten eerste is er geen camping in de buurt, die moet je tientallen mijlen verderop zoeken. Daarnaast hadden we ons eerst per internet moeten aanmelden, dan kunnen we gecheckt worden. Dan kunnen we alleen een 2 dagen kaartje kopen en die kost 60 dollar. En dan zie je nog maar een klein gedeelte. Als je meer wilt zien moet je nog meer kaartjes kopen. Teveel heisa vinden we en we rijden verder. Jammer. Wel zien we in de verte het lanceerplaform van de spaceshuttle.
We gaan naar de weer volgende attractie, Blue springs State park. Hier in de bron overwinteren veel manatee's, zee koeien. Het is zaterdag dus maar duimen dat er op de camping plek is. Yep, we hebben geluk, de laatste plek, wouw. Het is al een beetje laat geworden dus besluiten we morgen rustig de rijd te nemen om manatee's te spotten.

Zondag 9 januari 2011,
Na het gebruikelijke zondag ontbijt vertrekken we voor een wandeling richting de bron. En mensen wat hebben we geluk. Zeker wel 10 manatee's zwemmen rond. Ik instaleer me op en van de trapjes waar normaal mensen die gaan zwemmen in de bron ( 25 graden water )gebruik van maken. En wat is het genieten. De manatee's dartelen rond en er is zelfs een tijdje een baby manatee aan de voet van de trap. We schieten zo wat foto's weg. Na een dikke 2 uur vertrekken we weer richting de camper en zetten de computer aan om de foto's erop te zetten. Johan gaat verder om wat filmpjes om te zetten zodat ze op de IPad gezet kunnen worden en voordat we het weten is dag alweer omgevlogen.

Maandag 10 januari 2011,
We koppelen het water en stroom weer af en vertrekken weer. We gaan richting Ocala National Forest. Hier heb ik verschillende campinkjes gevonden die ons wel wat lijken. We toeren door een prachtig gebied en willen op de route nog de Leon Springs aandoen. Hier is een bezienswaardigheid. Een soort molen die voor toeristische doeleinden nog steeds in gebruik is en waar je in het restaurant aan tafel zelf pannenkoeken kan bakken. Maar net voordat we er zijn begint het te regenen en om nat te worden hebben we geen zin in. Dus toeren we verder richting Ocala NF. We moeten een heel eind piste ( zandwegen ) rijden en komen dan uiteindelijk aan bij de eerste “camping”.het is echt simpel gewoon een paar plekjes in het bos waar een vuurplaats is. We moeten zelfs het afval weer mee nemen want die wordt niet opgehaald hier. Maar het is er erg lekker en we instaleren ons voor de komende 2 nachten. De regen is intussen weer opgehouden en we genieten van de rest van de dag buiten. En alweer een koude front onderweg. Deze keer moet het weer erg worden. We besluiten niet naar de volgende vrije camping te gaan maar naar een betaalde, hier is stroom inbegrepen en kunnen we ons elektrische kacheltje laten snorrelen.

Dinsdag 11-1-'11, hie hie leuke datum hé.
Lekker uitgeslapen, het is bewolkt. Maar na de koffie vertrekken we voor een lekkere wandeling. Boomer geniet, eindelijk weer eens zonder riem wandelen en dan mag die ook nog mee. Het is een prachtige omgeving en we maken er een leuke tocht van. Terug een kop koffie en dan de lunch. Daarna de computer bijwerken en kijken of we op de Ipad het office programma weer aan de praat kunnen krijgen. Hier staat normaal dit verhaal en een exel programma op die Johan gebruikt voor de reisadministratie. Maar helaas geen beweging in te krijgen. Moeten we alles weer op de computer doen zoals vanouds.

Woensdag 12 januari 2011,
Het is al koud geweest vannacht, zo rond het vriespunt en de aankomende nacht moet het nog erger worden. Maar we maken een heerlijke toer door het Ocala National Forest en komen in de loop van de middag aan op de camping. We instaleren ons en Johan vind zelfs een paar tv zenders. Kunnen we tenminste het weer een beetje in de gaten houden. We blijven hier wel 2 nachten maar we weten niet of dat voldoende is om het koude front te laten overtrekken. Zo niet dan plakken we er nog een nachtje aan vast. Het is best wel lastig die temperatuur verschillen, de en dag is het 25 graden de volgende 10 en dan de nachten, de ene nacht lig je zonder deken te slapen en de volgende moet je zelfs 2 dekens gebruiken om het warm te hebben. Maar vandaag overdag is het zo rond de 13 graden maar wel met een heerlijk zonnetje dus met een jas aan kun je lekker buiten zijn.

Donderdag 13 januari 2011,
Na een rustige, maar erg koude ( -4,8 graden ) nacht vertrekken we voor een wandeling, natuurlijk nu weer zonder Boomer. We gaan opzoek naar de bron hier. Eens kijken hoe dat eruit ziet. Het is weer mooi aangelegd en we vermaken ons zeker een uur hier. Het is erg uitnodigend om het water in te gaan, de temperatuur ervan is 73F, zo rond de 22 graden. Maar de wind is ijzig. Rond 12 uur is het pas 10 graden dus het wordt weer een erg koud nachtje. Op de tv wordt gezegd dat 79% van Amerika onder de sneeuw ligt en dan met de noorden wind de kou over de sneeuw naar het zuiden, Florida, wordt geblazen. Brrrrrrrrrr. Afgelopen nacht zijn we vergeten de water aansluiting af te koppelen en het water in de slang is bevroren maar gelukkig hebben we water in de tank zodat we met onze pomp kunnen tappen. 's middags kunnen we het allemaal weer aankoppelen en tappen we weer uit de kraan.

Vrijdag 14 januari 2011,
We vertrekken weer op naar een State park, we willen voor de zekerheid weer lekker stroom hebben en tevens is er geen vrije overnachtingsplek te vinden. Het weer is iets beter maar nog steeds geen Florida temperaturen. Iedereen waar we mee aan de praat komen gaat zuidelijker, het zal daar erg druk zijn cq worden. Wij gaan richting St. Augustins, aan de Atlantische oceaan. Het State park, Anastasia is weer erg mooi, en we instaleren ons. We vermaken ons de rest van de dag met de computer en IPad, helaas zonder internet verbinding.

Zaterdag 15 januari 2011,
Een koele maar geen koude nacht, het kacheltje wat zo rond de 10 graden staat afgesteld slaat maar een paar keer aan. We gaan aan de wandel richting strand. Prachtige witte stranden waar je heerlijk kunt wandelen, boomer zou, als die mee had gemogen, heerlijk kunnnen donderjagen, maar ja het is het gebruikelijke. We zien veel schelpen en zelfs schelpen die we in Marokko ook zagen, die vingen we toen en gebruikte die, althand het vlees aan de binnenkant, als aas voor het vissen. Van die pijp schelpen. Na een wandeling van ongeveer 2 uur zijn we terug en ik zet de wasmachine's aan. Weer lekker frisse kleding en lakens straks.

Zondag 16 januari 2011,
We nemen afscheid van het State Park en toeren de A1À, de kustroute, verder naar het noorden. Het is best wel mooi rijden en we maken nog een koffie pauze met een korte strandwandeling onderweg. We gaan richting Jacksonville, hier willen we Kingsley Plantation bezoeken. Een oude katoen plantage. Het is best wel indrukwekkend om te zien hoe toen het een en ander met slaven toeging. Na dit bezoek gaan we opzoek naar een overnachtingsplek en die vinden we in het Huguenot memorial park. Ondanks dat ik aangeef dat we met een hondje zijn krijgen we een plekje aan het water. Er staat wel een bordje dat honden niet op het strand mogen. Eventjes de regels negeren en Boomer lekker laten ravotten op het strand en toen maar weer netjes aan de ketting gelegd. Het zonnetje schijnt heerlijk en we kunnen zelfs weer buiten zitten.heerlijk wat een genieten weer met een brede rivier vlak voor de neus. We wandelen nog wat en voordat we het weten is ook deze dag alweer voorbij.

Maandag 17 januari 2011,
Het wil vanochtend niet zoals wij dat willen, we hopen dat het niet een van die dagen wordt waarop alles tegen zit. De regen komt met bakken uit de hemel maar we gaan uiteindelijk opweg. We moeten Jacksonville, een hele grote stad door van oost naar west, gelukkig veel grote wegen en ons miepie doet het goed. Iets ten zuiden van Lake City hebben we een camping op de planning. Alles gaat goed tot dat we ongeveer een kilometer of 10 ervanaf zijn. De verharding houd op en het wordt een blubber massa door de vele regen van afgelopen uren. De 4x4 erin en we glibberen verder. Volgens miepie is het ongeveer 2 kilometer zo en moet dan de verharding weer beginnen. Maar het worden 2 heeeeeele lange kilometers want na 5 kilometer is het nog steeds niet verhard. Halverwege de 10 kilometer is er een "weg opbreking". En moeten we nog zeker 10 kilometer blubber rijden. Uiteindelijk komt er weer verharding onder de wielen maar helaas geen camping gevonden. We informeren eens en het blijkt dat de camping net achter de wegopbreking heeft gezeten en dat we dan maar weer de blubber in moeten. We bekijken dat stuk even aan, het is nog veel erger dan het eerste stuk ( daarom ook wegverbetering wordt ons uitgelegd ). We besluiten daarom de camping maar de camping te laten en verder te rijden naar onze volgende geplande stop. Een walmart in Perry, hier willen we flink inslaan om weer het apalachicola National Forest in te gaan. We willen naar de camping waar we al zijn geweest voor een dag of wat. Na de boodschappen even bellen voor het plekje dat we willen hebben, met stroom. Maar dan blijkt dat er een 2e host is gekomen en dat de plek niet vrij is. Inderdaad, het is uiteindelijk weer zo'n dag geworden. Behhhhhh.

Dinsdag 18 januari 2011,
Na diesel getankt te hebben vertrekken we weer, nu moeten we alleen nog gas ( propaan ) hebben. Dat lukt enkele dorpjes verderop. Dus vol beladen rijden we verder richting apalachicola NF. We hebben gisteren nog het een en ander aan informatie doorgelezen die we nog hadden van het Forest en er blijkt nog een andere camping te zijn, namelijk Camel Lake. We gaan daar maar eens kijken of er een plek is voor meerdere dagen met stroom. En mensen wat is het weer een paradijsje, de plek heeft een mooi uitzicht over het meertje, toiletten en warme douches en dat voor de prijs van 10 dollar per nacht, wat kan een mens zich nog meer wensen. We instaleren ons, sluiten de electrakabel en water aan, laat nu de dagen maar komen. Johan krijgt zelf nog een paar tv zenders zodat we het weer en het nieuws kunnen kijken.

Dus de komende dagen zal er niet veel nieuws zijn, we zullen veel wandelen en genieten van de plek en de zon die zich weer laat zien.

Donderdag 27 januari 2011,
Eindelijk hè, we gaan weer rijden. We hebben genoten van het plekje en lekker gerelaxt. Maar het moet wel weer. We gaan richting het westen van Florida, we hebben weer een State park op het oog. Hopelijk dat ze nog plek hebben van we zitten weer vlak voor een week end waar mooi weer wordt voorspeld. Maar we hebben mazzel, na nog even weer eens vers brood gekocht te hebben rijden we door naar het plekje. Water uitzicht zegt de juffrouw maar zoals we al verwachten hebben ze niet in de gaten dat wij lekker dwars zijn en de camper met het kontje in de plek zetten. Maar als we buiten zijn hebben we een mooi uitzicht. Er zijn wasmachines dus die moeten na zoveel dagen zeker gebruikt gaan worden. Maar dat doe ik morgen wel. Vandaag geen zin meer en we blijven 3 nachten dus tijd genoeg. Ik voel me niet erg lekker, heb waarschijnlijk een klier ontsteking, we hopen dat de antibiotica die we bij ons hebben werkt anders moet ik weer een dokter opzoeken. Hopelijk niet nodig, het is wel vervelend, de vorige keer aan het einde van de reis een giftige slangenbeet en nu die klier ontsteking behhh. Maar laten we er het beste van hopen.

Vrijdag 28 januari 2011,
Een "drukke" dag. Wasmachines laten draaien, de camper een beetje schoon zien te krijgen van de blubber die we gehad hebben een tijdje terug en ga zo maar door. Het weer is heerlijk, lekker buiten zijn in een t shirtje, genieten.

Zaterdag 29 januari 2011,
Nog een dag genieten hier, een lekkere steak op de bbq, wat wil een mens nog meer.

Zondag 30 januari 2011,
We rijden weer, en bij het tankstation waar we tanken is een restaurant die ribbetjes verkoopt. Ik loop eens naar binnen om te kijken hoe die eruit zien. Hier zit er meestal van die zoete bbq saus over de ribbetjes en dat vinden we echt niet lekker. Maar hier krijg je de saus er erbij in een apart bakje. Dus ..... Verwennen we ons met een portie ribbetjes voor beiden voor vanavond. We toeren verder, nemen een stuk de interstate (autobaan) en komen aan bij een camping die we op de heenweg ook hebben aangedaan. Ze hebben hier een goede snelle internet verbinding. We krijgen een redelijk plekje toegewezen en instaleren ons voor de rest van de dag met de computer en I pad. We surfen wat weg. Ik duik in de informatie over New Orleans wat de volgende stop moet worden. Ik vind een resort, ja ja , vlak bij de french quarter wat we willen bezoeken. Maar het is een resort en verzend ik maar een mailtje of wij met ons vehikel wel welkom zijn. Nu is het maar afwachten of we een reaktie krijgen en of we welkom zijn.

Maandag 31 januari 2011,
Als we opstaan enhet nederlandse krantje willen lezen op het interende blijkt dat de verbinding weg is. Ik ga eens vragen en inderdaad is het internet er niet, er zijn problemen. Jammer, is er een mogelijkheid en dan doet die het niet om eens lekker te surfen. Maarja, laten we er het beste van hopen.